Panel: wykrywanie materiału genetycznego: Borrelia burgdorferi, KZM, Anaplasma phagocytophilum, Ehrichia chaffeensis/ E. murris, Rickettsia spp., Coxiella burnetti, Babesia spp. – badanie kleszcza

Kiedy i w jakim celu

Badanie wykonuje się w celu wykrycia w kleszczu obecności: Borrelia burgdorferi, KZM (odkleszczowe zapalenie mózgu) oraz Anaplasma phagocytophilum i Ehrichia chaffeensis/ E. murris

Charakterystyka badania

Należy pamiętać, iż wykrycie w kleszczu materiału genetycznego danego drobnoustroju nie jest jednoznaczne z zachorowaniem ukąszonego człowieka na boreliozę. Ryzyko przeniesienia zarazków chorobotwórczych z kleszcza na żywiciela jest proporcjonalne do czasu ssania krwi. Ryzyko to jest stosunkowo niskie do 48 godzin od momentu przyczepienia się kleszcza, a bardzo wysokie po 72 godzinach.

Badanie daje możliwość wykrycia w kleszczu materiału genetycznego:

• Borrelia burgdorferi
• wirusa KZM (kleszczowe zapalenie mózgu), będącego przyczyną rozwoju wirusowej choroby ośrodkowego układu nerwowego przenoszonej przez kleszcze
• Analpasma phagocytophilum (bakteria wywołująca u ludzi anaplazmozę, która może przebiegać bezobjawowo)
• Ehrichia chaffeensis/ E. murris (u ludzi wywołuje ostrą chorobę przebiegającą z gorączką i objawami grypopodobnymi).

Więcej informacji o kleszczach (jak się przed nimi chronić i jak prawidłowo wyjąć kleszcza ze skóry) w artykule Sezon na kleszcze w Centrum Wiedzy ALAB laboratoria.

Przygotowanie do badań

• Materiałem do badania jest kleszcz, który powinien być dostarczony w czystym pojemniku bądź torebce strunowej.
• Kleszcz powinien być przechowywany w temperaturze lodówki - czyli 2-8stC - do 48 h lub w zamrożeniu. Niestety rozmrożenie i ponowne zamrożenie materiału przed dostarczeniem do laboratorium wykonującego badanie uniemożliwia wykonanie testu.