HBs - antygen HBs (WZW typu B) (V39)

Kiedy i w jakim celu

Oznaczenie powierzchniowego antygenu HBs jest wstępnym badaniem przesiewowym w rozpoznawaniu ostrej i przewlekłej infekcji wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV).

Charakterystyka badania

Antygen powierzchniowy wirusa HBV – HbsAg jest wykrywany u osób z wirusowym zapaleniem wątroby typu B. Antygen HBs charakteryzuje się tym, że pojawia się we krwi jeszcze przed wystąpieniem objawów infekcji. Wykrywany jest po 4-12 tyg. od zakażenia, a zanika w okresie zdrowienia - po 2-4 miesiącach od wystąpienia pierwszych objawów zakażenia.

Dodatni wynik HBsAg świadczy o ostrej lub przewlekłej WZW B lub o nosicielstwie, wtedy gdy podwyższony poziom HBsAg występuje we krwi ponad 6 miesięcy. Głównymi źródłami zakażenia HBV są  krew i preparaty krwiopochodne, kontakty seksualne, droga okołoporodowa.

Badanie antygenu HBs jest wykonywane:

• jako badanie przesiewowe u dawców narządów lub krwi
• do oznaczenia statusu immunologicznego przed wykonaniem szczepienia

Przygotowanie do badań:

•  materiałem do badania jest krew, Pacjent nie musi być na czczo.
•  HBs antygen powinien być wykonany nie wcześniej, jak po 4-12 tyg. od zakażenia, zanika w okresie zdrowienia po 2-4 miesiącach od wystąpienia pierwszych objawów zakażenia
•  szczepienie przeciwko HBV nie powoduje dodatniego wyniku HBsAg, występuje on tylko u osób, które zetknęły się z wirusem
•  w przypadku wyniku dodatniego konieczna jest dalsza diagnostyka